سیاست جنایی دولت جمهوری اسلامی ایران در قبال جرایم تروریستی با انگیزه های قومی مذهبی

چکیده دور از ادعا نیست اگر تروریسم به عنوان بلای قرن اخیر شناخته شود،جرمی مهیب، که مهمترین ارزش های جامعه انسانی را مورد هجمه قرار می دهد،کشور مانیز به عنوان عنصری از جامعه ی جهانی از این بلا در امان نمانده است ،در سالهای اخیر شاهد وقوع جرایم تروریستی در کشورمان با انگیزه های قومی مذهبی هستیم.بدترین نوع تروریسم ،تروریسمی مقدس،که در ذهن مرتکب آن، توجیه کافی برای ارتکاب آن حتی به شکل انتحار وجود دارد،و در صورت دستگیر شدن هم هیچگونه اظهار ندامتی ننماید،در اینجا بیان می شود که چگونه با سوء تعبیر از مفاهیم عالی دینی وفقدان برخی از مولفه های عدالت اجتماعی بعضی از افراد جذب گروهک های تروریستی می شوند،سیاست جنایی دولت جمهوری اسلامی ایران در عرصه تقنینی مطلوب نمی باشد توسل به عناوین عام وکلی صرفاً به منظور مجازات مرتکبین کافی نیست ما در عرصه تقنین نیازمند توجه به زمینه های ارتکاب این گونه جرایم و تصویب قوانین حمایت کننده از اقلیتها می باشیم،در عرصه سیاست جنایی قضایی نیازمند رعایت اصول دادرسی عادلانه و دور شدن از توجه صرف به اقناع اذهان عمومی می باشیم،در عرصه سیاست جنایی مشارکتی بایستی راهکارهای تمرکز زدایی را که موجب مشارکت افراد در زندگیشان که موجب ایجاد تعلق ودلبستگی به اجتماعشان می شود را بکار ببندیم،در عرصه سیاست جنایی اجرایی ما نیازمند ایجاد بانک اطلاعاتی در مورد افراد مشکوک و استفاده از راهکارهای پیشگیری وضعی می باشیم.